‘In de zomer en het vroege najaar van 1595 waart de duivel door het Kwartier Peelland. In deze regio aan de rand van Hertogdom Brabant komen 23 vrouwen op de brandstapel. Zij hebben zich volgens hun aanklagers en rechters met lichaam en ziel overgegeven aan de vijand van het menselijk geslacht en zich onder diens hoede bezondigd aan kwaadaardige toverij. De eerste executies zijn op 6 juli, de laatste drie maanden daarna.’
Met deze passage begint de inleiding van het boek Duivelskwartier van Johan Otten.
Wim Steenbakkers nam ons door middel van een diapresentatie mee in de wereld van de heksenjacht. Voornamelijk vrouwen waren het slachtoffer van onrecht, geweld en vreselijke mishandelingen. Velen werden uiteindelijk op de brandstapel levend verbrand of verdronken bij de waterproef. Deze executies werden als volksvermaak aangekondigd door het luiden van de kerkklokken. Wim vertelt over de genadeloze uitbarsting van overheidsgeweld en het huiveringwekkende lot van doodgewone dorpsmensen. Een beeld hoe vrouwen misbruikt en veroordeeld werden, zonder enige vorm van rechtschapenheid.
Vanuit de zaal klonken regelmatig geluiden van afschuw en ongeloof bij de beelden en het verhaal van Wim.
Zaterdag 8 maart was het Internationale Vrouwendag: een moment van reflectie en actie. We kijken terug naar wat vrouwen in het verleden bereikt hebben. Door samen op te staan tegen onrecht en ongelijkheid heeft het ons gebracht waar we nu zijn.
Was er rond 1600 een vrouwenbeweging geweest dan had dit boek van Johan Otten misschien wel nooit geschreven kunnen worden.
Riet van den Hurk
Namens Wij Vrouwen, Lierop
