 niet kenden kennen
hem nu. Deze vrijdag had een Amerikaanse afsluiter, Papa Roach. Ze
hadden een grote hit in 1993, Last Resort. De band bestaat nog
steeds en is nu bezig met een grote wereldtournee. Veel festivals
speelden ze al plat met hun mix van rock en metal.Ook in Lierop
kregen ze de tuin aan het springen en niet alleen op de klanken van
hun hit. Een goede, ervaren band en ze verdienen zo onderhand wel
eens een tweede hit. Een waardige afsluiter voor deze rockende
vrijdag. Nieuw dit jaar is de grote tent. Deze word op zaterdag
gebruikt voor optredens maar vandaag stond er een dj. Tussen de
optredens door rock van vinyl, echt retro dus. Veel mensen kwamen
schuilen tijdens die ene regenbui en kwamen daarna na ieder optreden
weer terug. Een bewijs dat de dj goed bezig was. Kortom, een
succesvolle vrijdag. Geen tegenvallende bands, redelijk goed weer,
koud bier, warme
frikandellen. Uitstekende
sfeer weer, zoals altijd!!
De
tweede dag van het Nirwana Tuinfeest 2014. Bijna traditioneel is dat
de opening op zaterdag verzorgd word door een Lieropse band. Nu geen
totaal Lieropse band, maar wel 2 Lieropse leden. Max Verrijt en
Wessel van de Wijnboom maken deel uit van An Illusion. Een jonge band,
veelal geinspireerd door rock uit de Seventies. Maar ze groeien en
bij ieder optreden worden ze beter en
zelfverzekerder. Indrukwekkend en ge
Op naar het Nirwana Tuinfeest 2015, de veertigste alweer!!
|
waagd was de afsluitende cover
van Pink Floyd, Comfortably Numb. Maar An Illusion bezorgde veel
mensen kippevel door hun prachtige uitvoering. Mede dankzij de
uitstekende zanger. Een band met toekomst! Niet vaak waren er al
zoveel mensen tijdens de openingsact maar An Illusion had geluk dat
Dotan na hun speelde. Op nummer 1 in Nederland en Belgie dus de
verwachtingen waren hooggespannen. Dotan zelf noemde zich een
rustpuntje tussen al het rockgeweld en dat klopte. Rustig opbouwende
nummers met veel percussie en het karakteristieke stemgeluid van
Dotan.Hij maakte veel indruk op inmiddels al meer dan 2000
bezoekers. Is wel lekker, even gas terugnemen en genieten van de
vakkundig gecomponeerde nummers van Dotan. En natuurlijk als
krachtige afsluiter de hitsingle home. Na twee Eindhovense bands
gisteren nu weer een band uit de Rockci
ty. Mozes and the Firstborn.
Niet geheel onbekend, ze hadden vorig jaar nog een
hit met I Got Skills. Stevige rock, een beest van een drummer en een
ervaren sologitarist maakten van dit optreden een groot succes. De
mensen die bij Dotan even weggesukkeld waren werden nu weer
klaarwakker. Wat een energie kwam er van het podium af. Maar wie Mozes and the Firstborn al veel geweld vond heeft White Cowbell
Oklahoma nog nooit gezien. Een minimaal drumstel, 3 gitaren, een
bas, ee
n constant aanwezige koebel en een charismatische zanger.
Daar krijg je de Nirwana tuin wel mee plat. Hoogtepunt was de
uitvoering van Hocus Pocus van onze vaderlandse Focus. Een Canadese
band met een Hollandse cover, vanaf dat moment kon de band niet meer
kapot bij het steeds enthousiaster wordende publiek. En nadat de Marshall versterkers waren opgeruimd werd het weer tijd voor wat
rustiger muziek. Geen gitaargeweld maar muziek om lekker op te
dansen en springen. Chef Special bracht letterlijk en figuurlijk het
zonnetje in
huis. De zon brak door tijdens hun optreden en hun vrolijke muziek
klinkt al heel zonnig. Perfecte timing dus. Uitstekende muzikanten
en een zanger die het publiek perfect op kan zwepen. De handjes
gingen de lucht in tot aan de geluidstoren. Een goede graadmeter dat
dit optreden hoog gewaardeerd werd. 5 Jaar geleden stond De Staat op
het Tuinfeest. T
oen nog niet zo lang bezig, nu uitgegroeid tot één van de toonaangevende bands van Nederland. Hun muziek is niet
makkelijk te omschrijven, uniek in zijn soort. Maar ondanks de
complexiteit kunnen de uitstekende muzikanten er ook live een
perfect geheel van maken. En ook hier weer een zanger die veel
conta
ct maakt met het publiek en zo ook iedereen betrekt bij het optreden.Hopelijk wacht de organisatie weer geen 5 jaar maar worden
ze weer eens eerder uitgenodigd. De Staat betekend gegarandeerd
succes. Tijd voor een Engels band nu, Band of Skulls. Al bijna een
jaar zijn ze aan
het toeren, alle festivals willen ze hebben. Gisteren nog op Sziget,
nu in Lierop. Maar van een eventuele vermoeidheid was niets te
merken, het trio zette een uitstekende set neer. Afwisseling tussen
zanger en zangeres, stevige nummers. Geen 3FM band, dus niet bij
iedereen bekend. Maar ze speelden zo overtuigend dat ook hier
onbekend zeker geen onbemind betekende. Helaas is er door het
strakke tijdschema geen ruimte voor een toegift, anders had The Band
Of Skulls zeker nog een nummer gedaan. Tijd voor de afsluiter nu.
Ook uit Engeland, ook een trio. Maar totaal andere muziek dan hun
voorganger. The Toy Dolls, opgericht tijdens het hoogtepunt van de
Punkperiode in 1979. En waar
vele punkbands er al snel mee stopten zijn de Toy Dolls doorgegaan.
En dat is maar goed ook want nu kon Lierop genieten van hun
pretpunk. En pret was het, muzikaal maar ook visueel. Hun bekendste
nummer is Nelly the Elephant en dat werd dan ook enthousiast
meegezongen. Veel korte vrolijke uptempo nummers, daar maak je een
i
nmiddels licht of zwaar aangeschoten publiek blij mee. Misschien
was een uur en een kwartier wel te lang maar vele enthousiaste
pretpunkers bleven tot het einde. Een goede, vrolijke afsluiting van
deze mooie dag. Maar het was vandaag niet all
een maar op het
hoofdpodium te doen. Nieuw was de Muziek Agenda Stage, een grote
tent waar voornamelijk regionale bands speeltijd kregen. Veel
akoestisch maar ook weer het nodige gitaargeweld. De tent stond bij
ieder optreden vol en de kwaliteit van de bands was hoog. Wellicht
zien we volgend jaarRed Sheeran, Poor John, Jones, Dos Paulos,
Catslappin’Chrissy, Hillbilly Hayride of Big Ritch wel terug op het
hoofdpodium. Een uitstekend initiatief, deze Muziek Agenda Stage,
hopelijk volgend jaar weer. We kunnen weer terugkijken op een
succesvolle zaterdag, soms nat, soms koud. Maar dankzij de tent en
de hartverwarmende of je warm springende muziek was het weer goed
toeven in de Nirwana tuin. Op naar alweer de 40ste
zaterdag in 2015!
De
familiedag van het Nirwana Tuinfeest. De entree is gratis, een goede
reden om eens met het hele gezin naar het Tuinfeest te gaan. En dat
gebeurd dan ook massaal, al vroeg was het goed druk. De ouders
kletsen bij, de kinderen vermaken zichop het kinderplein. Volop
activiteiten voor de Nirwana gangers van de toekomst. Springkussen,
schminken, graffiti en nog veel meer. Maar letterlijk en figuurlijk
hoogtepunt was de klimwand. Die komt zeker volgend jaar weer terug.
Ook werd de jeugd in de tent vermaakt door cowboy Billie Boem en de
circusdirecteur. Hun avonturen werden aandachtig gevolgd door de
vele kinderen. Ondertussen gingen de optredens ook gewoon door,
naast familiedag is het ook tributedag. Verschillende muziekstijlen
komen voorbij, voor elk wat wils. De eerste band was al meteen een
grote naam, Paul de Munnik, maar hij deed een tribute aan een nog
grotere naam, Neil Diamond. Enkele jeugdige Tuinfeestbezoekers
hadden nog nooit van Neil Diamond gehoord maar na het geweldige
optreden bleek dat ze alle nummers toch wel kenden. Paul had een
professionele band achter zich staan en dat was te horen. Veel
nummers werd
en
meegezongen, voor velen was dit al het hoogtepunt van deze zondag.
Maar er was meer, ook Johnny Cash werd geeerd. Door The Def
Americans, een zeer populaire en goede Cash tributeband. Tijdloze
muziek, veel bekende nummers, uitstekend gespeeld. Ook hier dus weer
een feest van herkenning, bij jong en oud. Dat feest van herkenning
was minder bij de Tribute to Fatal Flowers band. The Fatal Flowers
was een Nederlandse band, actief tussen 1984 en 1990. Enkele hitjes
hadden ze en ze hebben toen ook in Nirwana opgetreden. Voor oude
fans een sentimental journey, voor de anderen een goed optreden maar
met weinig herkenning. Toch werd dit optreden ook goed gewaardeerd
maar bij Out of Control kwam het publiek echt los. U2 coveren staat
garant voor succes en zeker als je het zo overtuigend doet als Out
of Control. Gelukkig proberen ze niet op hun helden te lijken maar
laten ze de muziek spreken. Ieder nummer werd meegezongen en de
sfeer op het veld werd beter en beter. Misschien wel de verrassing
vandaag was de It
aliaanse
band Back to the System. Zij coveren System of a Down die lang
geleden een grote hit hadden. Velen dachten dat dit een uur
snoeiharde herrie zou worden maar niets was minder waar. Er zaten
natuurlijk harde nummers tussen maar die werden prima afgewisseld
met wat rustiger, meer poppy nummers. Bijna iedereen ging los maar
het spreekwoordelijke dak ging er af bij de Reeditors. Was er maar
een dak geweest want het begon op dat moment ook hard te regenen.
Maar de band speelde zo overtuigend en bijna angstaanjagend perfect
dat iedereen de regen trotseerde. Zelden heb ik nog zoveel mensen in
de stromende regen naar een band zien staan kijken. Meer waardering
kan je als band waarschijnlijk niet krijgen. Het beste optreden van
vandaag maar zeker ook één van de beste van het hele weekend. En
toen konden al de gitaren ingepakt worden want het Tuinfeest 2014
werd afgesloten door de laptop. Alweer een Italiaanse band, Robot
Rock, en zij coveren Daft Punk. Een groot led scherm werd ne
ergehangen
en achter de dj tafel had net zo goed Daft Punk zelf kunnen staan.
Door de helmen is dat toch niet zichtbaar. Ook muzikaal gezien was
het een perfecte tribute. Snelle beats, lome beats, zang, gesproken
woorden, samples. Maar vooral stevig en het was moeilijk op de harde
beats stil te blijven staan. Voor een enkeling misschien iets te
veel uit de computer, maar de meesten genoten en hoeven de echte
Daft Punk nu eigenlijk niet meer te zien. En zo eindigde het 39ste
Nirwana Tuinfeest. 3 Dagen lang iedere dag ruim 2700 bezoekers die
ondanks de afwezigheid van de zon een geweldig festival hebben
beleefd.En dit alles dankzij een grote groep vrijwilligers, hulde
voor al die mensen!