Zondag 4 augustus 2013: De tweede dag van Het Nirwana Tuinfeest wordt een lange. Veel bands, veel afwisseling. De grootste hitte is weg dus het publiek is er al op tijd bij op deze uitverkochte zaterdag. De openingsband is The 101S. Altijd moeilijk een festival te openen. De mensen komen binnen, zoeken hun plekje, zijn nog nuchter. Maar mede dankzij de energieke zanger van The 101S word het publiek al goed bij het optreden betrokken. Stevige punk/rock met niet de beste zanger van de wereld maar wel een met een dosis energie en de wil deze zaterdag knallend te openen. Als tweede band stonden De Zieke Geesten gepland. Voor veel van deze zieke geesten een thuiswedstrijd. De meesten zijn ervaren muzikanten en zijn De Zieke Geesten opgestart als hobbyproject. Muziek maken, videoclips maken maar nu ook voortaan live op het podium. Aan alles was gedacht, het logo van de band komt overal op terug, er was een schuimkanon en een confettikanon. Hun muziekstijl is niet te bevatten, het gaat van rock naar folk naar rap. Enige rode draad is, op 1 duitstalig nummer na, de teksten zijn Nederlandstalig met de nodige humor. Humor en speelplezier stralen ze ook uit. Zou volgend jaar een perfecte Tuinfeestafsluiter kunnen zijn. De Zieke Geesten begonnen dus al een feestje te bouwen, The Handsome Poets deden daar nog een schepje bovenop. Natuurlijk kwamen de hits voorbij en de zanger was constant bezig het publiek te bespelen. Misschien wel iets te veel; na een bepaalde tijd gingen niet meer alle handjes de lucht in. Maar een band met een zanger die het publiek er echt bij betrekt en een stel uitstekende muzikanten staan garant voor een goed optreden in de Nirwanatuin. Een originele opstelling, met de drummer ook vooraan op het podium. De band kwam terug van 2 weken vakantie en dat was te zien, ze hadden er zin in en het werd feest voor het podium. Iets serieuzer is Kensington. Een band die het laatste jaar als een raket onhoog gekomen is en op dit moment een van Nederlands meest succesvolle bands is. Ze speelden al op vele festivals en natuurlijk mag het Tuinfeest dan niet ontbreken. Hun soms wat duistere maar zeker ook regelmatig opwekkende rock heeft al de nodige hits opgeleverd en er stonden dus ook veel fans vooraan het podium. Ze speelden dit jaar Nirwana binnen al eens plat en nu, een half jaar later, zijn ze nog meer gegroeid en werd dit optreden door velen gezien als hoogtepunt van de dag. Goed op elkaar ingespeelde muzikanten, een uitstekende zanger die wel wat mysterieus overkomt en het praten liever aan de gitarist overlaat. Maar met een unieke stem in de Nederlandse rockwereld. Was Kensington een zekerheid als publiekstrekker, het Noorse Motorpsycho was dat zeker niet. Voor velen onbekend, maar er stonden voor het podium toch ook wel echte fans. Zij werden niet teleurgesteld, zij genoten intens van deze uitstekende set. Voor mensen die Motorpsycho niet kenden was het wennen. De van oorsprong progressieve hardrockband speelt lange nummers met veel lange, trage stukken maar ook word er regelmatig geknald. Misschien word er te weinig gerockt want de wachtrijen voor de diverse eettentjes werden steeds langer. Maar toch ook velen blijven luisteren en zijn verrast door deze band. Mororpsycho heeft zeker weer wat zieltjes gewonnen in Lierop en omstreken. Inmiddels word het schemerig en start misschien wel de grootste verrassing van dit Tuinfeest. Ugly Kid Joe had ruim 20 jaar geleden 2 grote wereldhits en zijn sinds kort weer bij elkaar. De vraag is dan altijd “is 2 hits genoeg om op te teren?“ Maar daar zat 'm de verrassing in; ook het nieuwe werk van Ugly Kid Joe sloeg heel goed aan. De hits waren alleen maar bonussen, ook zonder deze nummers was dit een heel goed optreden geworden. Het publiek was enthousiast, zong mee, sprong mee en de inmiddels traditionele relaxte Tuinfeestsfeer zat er alweer goed in. Een zeer geslaagde comeback dus van Ugly Kid Joe. Het is het weekend van de comebacks, na Stoosh, Candybar Planet en Ugly Kid Joe is ook Vista Chino terug van weggeweest. Begonnen als Kyuss maar deze naam mogen ze niet meer gebruiken. De pioniers van de Stonerrock, de uitvinders misschien wel. En ook net als gisteren tijdens Candybar Planet slaat stonerrock altijd goed aan in Lierop. Lome, lage gitaarriffs, rustige stukken en een zanger die stonerrock is. Uitstekende ingrediënten voor een degelijke, strakke set. De mannen weten niet van ophouden en gaan maar door terwijl de avond valt. Het wordt donker, de avond is zwoel, de drank doet zijn werk. Perfekte omstandigheden voor Vista Chino om het publiek nog eens op te zwepen. Na dit bruisende optreden wordt het tijd voor iets anders want de zaterdagavond moet afgesloten worden met beats. Hoe harder, hoe beter. Dit jaar mag Dear World deze beats komen verzorgen. Ze speelden al met veel succes op vele dance festivals. En het zijn gelukkig niet alleen maar beats uit een kastje, de traditionele instrumenten zijn ook aanwezig. Hierdoor is het ook aantrekkelijk deze band live te zien, er gebeurt genoeg op het podium. Een zeer groot deel van de 2000 bezoekers zijn gebleven om nog eens lekker te dansen en te springen. En dat gebeurde dan ook massaal, de beats deden hun werk. En zo komt er voor velen toch te vroeg een einde aan deze mooie Tuinfeest zaterdag. Voldoende afwisseling, verrassingen, feest, hits, rock, beats. Alles was er weer. Om met De zieke Geesten te eindigen: het was okidoki!!!   Zaterdag 3 augustus 2013: Nooit eerder in de lange historie van het Nirwana Tuinfeest startte de eerste band bij een tropische temperatuur van 35 graden. De vice-winnaar van Eurosjopper, Stoosh, schreef dus historie gisteren. En ook nog Lieropse inbreng, zangeres Eline Otten, een goede start dus van Tuinfeest 2013. Jammer voor Stoosh dat het zo heet was, de meeste bezoekers kozen er waarschijnlijk nog voor nog even wat verkoeling elders te vinden. Deze mensen misten een goed optreden, ervaren muzikanten en een uitstekende zangeres. Eline had er duidelijk zin in, de lach was niet van haar gezicht te krijgen. Een eigen geluid, veel eigen nummers, een enkele cover. Stoosh is bezig aan een geslaagde comeback. Ook Candybar Planet is bezig aan een comeback en die mag ook uitermate geslaagd genoemd worden. Ook in deze band louter ervaren muzikanten die het klappen van de zweep kunnen. Hun Stonerrock paste uitstekend bij de tropische temperaturen, soms lekker loom met wat psychedelische uitstapjes. Veel fans van vroeger waren nu ook weer aanwezig en zij zagen tevreden dat Candybar Planet weer helemaal terug is op het oude niveau van hun hoogtijdagen. Intussen waren de zwembroeken en bikini’s verruild voor de Tuinfeestkleding en stroomde de tuin snel vol. Ruim 1500 toeschouwers waren getuige van, voor velen, misschien wel dé verrassing van dit Tuinfeest: Navarone. Zij speelden al eens binnen bij Nirwana en maakten toen al veel indruk. Maar op een groter podium met meer publiek kwam de veelal op de jaren 70 gebaseerde rock helemaal tot z'n recht. Zelden een band met zoveel enthousiasme zien spelen, de wil om het publiek voor zich te winnen spatte er van af. En dat lukte; velen die de band niet kenden waren snel om. Stevige rock, veel jaren 70 en een zanger die heel goed heel hoog kan. Voor het laatste nummer van de set werd de toetsenist van DeWolff erbij gehaald en werd Child in Time van Deep Purple gecoverd. Ademloos stonden veel mensen te kijken naar deze perfect uitgevoerde cover, alles klopte. En terwijl het nog steeds 30 graden was bezorgde deze uitvoering veel mensen kippenvel !! En we bleven nog even in jaren 70 hangen dankzij DeWolff. Niet alleen jaren 70, ook de sixties en lekkere stevige bluesrock. Een trio met gitaar, drums en Hammond orgel (inclusief de Lesley) en vele meters haar. Veelal lange nummers werden met verve gebracht. Ook deze band had er duidelijk zin in en had zich ten doel gesteld de Nirwanatuin plat te spelen. DeWolff haalde dit doel gemakkelijk; de energie die ze hadden sloeg over op het publiek en het werd een feest. De jaren 60/70 herleefden weer, voor de ouderen een feest van herkenning, voor de jongeren een aangename kennismaking. Inclusief drumsolo. Lang geleden een standaard onderdeel van een optreden en mooi dat DeWolff die traditie weer hersteld. Was voor velen Navarone dé verrassing van deze vrijdag, zo was DeWolff voor velen hét hoogtepunt. Na dit energieke optreden werd het podium compleet omgebouwd voor de headliner, Within Temptation. Deze wereldberoemde band behoeft geen verdere introductie en het is een mooie prestatie van de programmeurs dat ze deze band naar het Tuinfeest hebben gekregen. Een groot led scherm was opgehangen en hiermee startte dit optreden dan ook. Veel visueel spektakel maar ook veel muzikaal geweld. Veel van de bekende gothic nummers maar ook veel hardrocknummers. De band zit duidelijk in een grensgebied, maar dat is geen probleem voor zangeres Sharon, zij kan alles aan. Een topzangeres, topmuzikanten. Halverwege het optreden dreigde een technische storing roet in het eten te gooien en besloten Sharon en haar toetsenist een akoestisch nummer te brengen. Voor de vele fans een mooie verrassing en sommigen waren ook ontroerd. Hierna werd er weer ouderwets geknald en kwamen alle hits voorbij. Een band van wereldklasse, dat was duidelijk te zien. Ze missen daardoor wel de spontaniteit die de bands eerder vanavond wel hadden. En juist dat maakt het Tuinfeest ieder jaar weer zo uniek, de mix van stijlen en beleving. Ook op deze vrijdag kan weer uiterst tevreden terug gekeken worden. Geen missers, alleen maar toppers!!