|
Vrijdag 3 augustus Nirwana Tuinfeest 2007
Tuinfeest 2007 werd, onder een stralende zon, geopend door Uplifted. Deze band, uit Helmond en omstreken, moest de eerste bezoekers naar binnen lokken. Nog nooit werd er op vrijdag al omhalf 5 begonnen dus heel druk was het nog niet. Uplifted is een energieke band die een mix van punk, hardcore en rock spelen. Ze bestaan al enkele jaren en hebben pas 1 EP gemaakt. Het word dus tijd voor een volledig album en dan zullen er zeker ook meer concerten volgen. Dankzij het nieuwe geluidssysteem, voor de technici onder ons: Line-Arrey, is de muziek nu overal even hard. Dus zowel voor het podium als achter op het veld, of de buurters daar zo blij mee zijn….De eerste vertegenwoordiger van Eindhoven Rockcity (en tegenwoordig ook Tattoocity, waarvan gisteren veel voorbeelden te zien waren) waren The Spades. Van een afstandje heeft zanger Denvis wel iets weg van Bruce Springsteen, dan wel een jongere uitvoering. Ondanks de aanwezigheid van veel muzikanten (3 blazers, 3 gitaristen, 1 bassist en natuurlijk een drummer) klonk de set als een klok. Op Amerikaanse leest geschoolde rock and roll, lange nummers, verrassende breaks en een charismatische zanger. Mooi om te horen was het samenspel tussen de Fender en de Gibson gitaar. Wie meer Denvis wil zien moet eind september naar Nirwana komen, hier zal hij een akoestisch optreden geven. Ondanks de inspanningen van The Spades sloegen de eerste vonken naar het publiek pas echt over bij El Guapo Stuntteam. Deze Belgische band is geen onbekende voor Nirwana. Dankzij de interactie met het publiek door de gitarist en de muur van geluid door, alweer, 3 gitaristen en de constant stuwende pas werd een uitstekend optreden gegeven. Veel nummers van hun laatste cd, de band heeft duidelijk veel fans in het zuiden van het land. Toch werden al de voorgaande bands over het algemeen gezien als opwarmertje voor het geweld wat nog komen moest.Uit Amerika, Engeland en Eindhoven. Van The Dwarves werd veel verwacht, een legendarische Amerikaanse band. De bassist van The Queens of the Stone Age speelt live regelmatig mee maar was gisteren niet aanwezig. Wel aanwezig was de geheel naakte gitarist, die in het begin van het optreden veel ogen op zijn geslachtdeel gericht kreeg. Het leek ook wel dat de band deze gimmick nodig heeft om de aandacht van het publiek vast te houden, muzikaal was het wat magertjes. Hardcore, punk met veel Ramones invloeden maar de reacties van het publiek waren lauw. Dus werd het tijd voor een Engelse legendarische band, The Toy Dolls. Al vele jaren actief op diverse podia op de hele wereld, net terug uit Japan en vandaag staan ze in Zweden. Vrolijke simpele punk zoals die eind jaren zeventig ontstond, vakkundig en met veel plezier gespeeld. Dit plezier sloeg ook over op het publiek en dus kegen de Toy Dolls het succes wat ze verdienden.Natuurlijk kwam Nellie the Elephant voorbij en ook enkele covers, feest was het op het inmiddels volle veld. Maar het was nog niet gedaan, Peter Pan Speedrock mocht vandaag afsluiten. Al jaren een vaste waarde in Lierop en ook in de rest van Nederland. Aan de vele t-shirts te zien mateloos populair, veel festivals speelden ze al plat en ook Nirwana moest er weer aan geloven. Korte, harde nummers rechttoe rechtaan. Gewoon zoals rock and roll moet zijn. Nieuwe nummers werden uitgeprobeerd en vooral de Johnny Cash cover “Ghostriders in the sky” stond als een huis. Dikke Dennis was uiteraard ook weer aanwezig, het was alleen jammer dat hij het ook nodig vond zijn broek te laten zakken. 1 Piemel op een avond is voor de meesten wel genoeg! De vrijdagavond was dus duidelijk een avond voor de liefhebbers van de stevige rock en punk en die zijn ook zeker aan hun trekken gekomen. Een geslaagd begin van het verder uitverkochte tuinfeest 2007.
De eerste band die aantreed deze zonnige zaterdag is “familieband” Good Things End. Drie broers, 1 zus en nog een “aangenomen” broer. Het is duidelijk dat ze goed op elkaar zijn ingespeeld met als middelpunt zangeres Colette. Zij is een uitstekende zangeres met een groot bereik. Er word zelfs een gewaagde cover van System of a Down gespeeld en de goede set eindigt met de hit I Know. Terwijl het veld al goed volloopt maken de Helmondse Hummingbirds hun opwachting. Ervaren muzikanten die aan 1 vierkante meter op het podium genoeg hebben met zijn drieeen. Waar andere bands minimaal 3 kwartier spelen spelen de Hummingbirds maar een half uur omdat ze het niet langer volhouden. De energie spat er dan ook vanaf met als opzweper drummer Erik. De heren hebben er duidelijk zin in en hadden het nog wel langer vol willen houden. Terwijl de temperatuur stijgt naar de 25 graden maakt een oude band zijn opwachting. The Prodigal Sons zijn weer bij elkaar en heel wat oudere bezoekers komen naar voren. De band was begin jaren 90 erg populair en ook nu worden ze goed ontvangen. Naast een hoofdrol voor zanger/gitarist Erwin Nijhof is er ook een belangrijke rol voor gitarist Gerrit Veldman die zijn Fender flink de sporen geeft. Wel een was storend dat na ieder nummer weer gestemd moet worden, haalde een beetje de vaart uit het optreden. Die vaart werd teruggebracht door Delain. Een band nauw verbonden met Within Temptation. Met ook hier weer een zangeres als stralend middelpunt en natuurlijk de headbangende langharige muzikanten. Een strakke set speelden ze en zangeres Charlotte heeft niet die hoge uithalen die voor Gothic zo kenmerkend zijn. En dat klonk perfect en was weer eens wat anders. Het voor Gothic ook zo gebruikelijke showeffect was ook minimaal zodat de aandacht geheel aan de muziek kon worden besteed. Bij Zornik was er ook weinig show, het podium was geheel zwart, de bandleden waren in het zwart gekleed en de lichtshow stond op minimaal. Maar zij hebben die show ook helemaal niet nodig, zij laten de muziek spreken. Zornik was de eerste band vandaag die een groot gedeelte van het publiek meekreeg. Ook mensen die de band niet kenden waren aangenaam verrast door de power waarmee de nummers gespeeld werden. Met name de drummer beukte zich in het zweet. In Belgie is Zornik een topband en het word tijd dat ze in Nederland ook die status krijgen. Hun muziek is vergelijkbaar met Muse, zeker toch geen slechte vergelijking! Na dit hoogtepunt was het tijd voor iets geheel anders: Opgezwolle. Rappers en een dj op het podium, met name de jeugd kon het waarderen. Er waren er zelfs bij die iedere rap mee konden rappen.De programmamakers hadden het goed ingeschat, ook voor deze muziek is er plaats op het Tuinfeest. De beats deden het goed op deze mooie zomerdag en zelfs de niet-rap fans lieten het gewillig over zich heen komen. Of gingen een frietje eten want bij deze band is wel duidelijk: Of je vind het prachtig of je vind het helemaal niets. Inmiddels stonden op de parkeerplaats al twee grote bussen geparkeerd, van de hoofdacts van vandaag. Als afsluiter The Levellers en nu voor The Fun Lovin’ Criminals uit New York. Hun optreden begon een beetje loom, een nachtclub op een zwoele zomeravond. Maar toen de piano werd ingeruild voor een gitaar veranderde de sfeer en werden ook de grote hits uit het verleden gespeeld. Hun mix van rap, beats, hiphop en jazz heeft later nog veel andere bands beinvloed. Er werd ook gebruikt gemaakt van samples, soms wel wat te veel zodat niet helemaal duidelijk was wat live was of een sample.Het overgrote deel van het publiek kon het niets schelen, zij zongen uit volle borst mee met Scooby Snacks. FLC’s grote roem is alweer een tijdje geleden maar ze klinken toch nog steeds erg bij de tijd. De afsluiter van vandaag maakt al jaren met groot succes een mix van folk, punk, rock en traditionals. Zoals aankondiger Jan al zei “jullie willen feest, dan krijg je feest” en feest werd het. The Levellers staan met 6 man op het podium met o.a. een banjo en een viool en de prachtige doorleefde stem van zanger Mark.Ze hebben de reputatie als beste live band ter wereld en die maakten ze ook geheel waar. Er werd meegesprongen, meegejoeld, meegeschreeuwd door het massaal aanwezige publiek voor het podium. De zweetdruppels en het bier vlogen in het rond en zo moet het Tuinfeest ook eindigen. The Levellers sloten hun gedenkwaardig optreden af met de Charlie Daniels cover The devil went down to Georgia. En zo kwam er een einde aan een mooie, afwisselende, kwalitatieve Tuinfeestdag. Gelukkig voor de EHBO en secutity met weinig incidenten maar gelukkig wel met heel veel werk voor de ieder jaar weer vrijwillige Lieropse barploegen. De temperatuur zou vandaag tropische waarden bereiken maar gelukkig staan er in de Nirwanatuin voldoende bomen om beschutting te vinden. Door een maatregel van de gemeente was er voor deze zondag een voorverkoop gehouden. Ondanks herhaalde waarschuwingen dat het bijna uitverkocht was waren er toch nog veel Lieropse gezinnen die helaas geen kaartje hadden. De mensen die wel een kaartje hadden, waaronder gelukkig toch nog veel Lieroppenaren, kwamen al vroeg naar Nirwana. Voor de kinderen was er een mooie speelweide ingericht en de ouderen konden onder het genot van een koel drankje genieten van de Brabandse troubadours Gerard van Maasakkers en JW Roy. Ze speelden een uur lang een akoestische set waar bij al de toppers uit hun repertoire voorbij kwamen. De heren waren ook nog bereid om een signeersessie te houden na het optreden en daar werd dan ook gretig gebruik van gemaakt. Om 17 uur werd het tijd voor de enige Lieropse inbreng op dit Tuinfeest maar wel een met een zwart randje. Purx gaf namelijk zijn (of haar) laatste optreden. Na jaren als Krezip coverband rond te hebben getoerd vinden ze het nu welletjes. Er werd ook gefluisterd dat ze het nieuwe werk van Krezip niet meer zo kunnen waarderen.Toch hadden ze, speciaal voor dit optreden, nog de laatst hit van Krezip gerepeteerd. En een nummer als I Would Stay staat natuurlijk als een huis, prachtig gezongen door Yvon van den Burg, op de piano begeleidt door haar zus Hetty. Gezien de positieve reacties van het publiek jammer dat ze er mee stoppen. Misschien Krezip laten varen en eigen nummers gaan schrijven, zo’n goede zangeres als Yvon laat je toch niet zomaar gaan? Na dit toch wel emotionele optreden moest er weer gefeest worden. Laat dat maar aan Finnegan’s Lads over, een Nederlandse band die verrassend on-Nederlands klinkt. Ierse traditionele folk brengen ze met een blik Guinness in de hand. Aanstekelijke muziek en de benen werden losgegooid voor het podium en ook de eerste druppels bier vlogen door de lucht. Was dit dan de perfecte opwarmer voor Rowwn Heze? Bijna wel, maar de programmeurs hadden nog een verrassing in petto. The Memphis Maniacs is hun naam.. Ze begonnen als rock and roll band maar in de loop van het optreden ontpopten ze zich als uiterst bekwame coverband. Ook het showeffect werd niet vergeten, waarbij Elvis Presley als een rode draad door het optreden liep. Een uitstekende vondst! Het publiek ging uit zijn dak en nadat Elvis has left the building even tijd om tot rust te komen. De helft van de entreeprijs vandaag was bedoeld voor het goede doel. Mama Alice was hier voor uitgekozen, zij helpen straatkinderen in Peru. Mark van Horik mocht aan de stichting een cheque van 4500 Euro overhandigen. Na dit rustpunt was het dan eindelijk tijd voor Rowwen Heze, ooit speelden ze in Nirwana voor 100 man. Nu waren het er wel iets meer! De t-shitjes en het bier vlogen door de lucht maar het bleef allemaal gemoedelijk. Rowwn Heze is een van de weinige topbands in Nederland en die faam maakten ze geheel waar. Negen van de tien nummers werden uit volle borst meegezongen, geschreeuwd, gelald en veel mensen voor het podium zijn met blauwe schenen thuisgekomen. Het hoort er allemaal bij en niemand zeurt er over. Rowwen Heze was een perfecte afsluiter van het Tuinfeest 2007. Een Tuinfeest zonder een druppel regen, weinig incidenten en een uitstekende organisatie.En natuurlijk een goed, gevarieerd muziekprogramma. Tot slot nog de complimenten voor bandaankondiger Jan van Lieshout die met de nodige humor en kwinkslagen de bands aankondigde.
|